စာေရးတဲ့ေနရာမွာ modifiers ေတြဟာသိပ္ၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေတြနားလည္မွ စာေရးတတ္မယ္ စာဖတ္တတ္မယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ modifiersနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးေတြကုိစုစည္းၿပီး ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ blog မွာတင္ထားပါတယ္။ ကၽြန္ုပ္မွတ္ထားသမွ်
ေလးေတြကုိမွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။ လုိအပ္တဲ့သူေတြအသံုးျပဳခ်င္တယ္ဆုိရင္ သံုးလုိ႔ရေအာင္လုိ႔ပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆုိရရင္ ကၽြန္ုပ္ရဲ့မွတ္စုေလးကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားခ်င္လုိ႔ပါပဲ။
PHRASE
(ေဆာင္ပုဒ္)=စကားတစ္လံုးထက္၊ ပုိလ်က္ပါလာ၊ Verbမပါ၊ ေခၚပါphraseဟုမွတ္။
ဒါဟာphraseရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္အဓိပၸယ္ပါပဲ။ ဒီထက္ပုိၿပီးမရွင္းေတာ့ပါဘူး။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္Phraseသည္ သုံးမ်ဳိးရွိပါတယ္။
1.prepositional Phrase(၀ိဘတ္မ်ားႏွင့္အထူးျပဳျခင္း)
2.Participle Phrase (V+ing.V+ed,enႏွင့္အထူးျပဳျခင္း)
3.Gerundial Phrase (V+ing ႏွင့္အထူးျပဳျခင္း)Prepositional Phrase
(a)Adjective phrase (nounကုိအထူးျပဳေသာphrase)
(b)Adverb phrase (verbကုိအထူးျပဳေသာphrase)
(c)Infinitive phrase (to+verb infinitive နဲ႔စတဲ့phrase)
(d)Noun phrase (noun အလုပ္ကုိလုပ္တဲ့ phrase)ဆုိၿပီး ၀ိဘတ္
ေတြပါတဲ့Prepositional Phrase ၄မ်ဳိးရွိပါတယ္။
Eg.(a)Adjective phrase
1.the pagoda in yangon=ရန္ကုန္မွာရွိေသာဘုရား
2.the book on the table=စားပဲြေပၚမွာရွိေသာစာအုပ္
3.the pagoda near the park=ပန္းျခံအနားမွာရွိေသာဘုရား။
ဒီ၀ါက်ေတြထဲမွာ in on near ၀ိဘတ္ေတြနဲ႔စတဲ့ပုဒ္စုေတြမ်ားသည္ ေရွ႔ကပုဒ္မ်ားကုိ အထူးျပဳေသာေၾကာင့္ Prepositional Adjective Phrase လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ၄င္းAdjective phraseသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ nounရဲ့ေနာက္မွာေနၿပီး nounကုိအထူးျပဳပါတယ္
(အက်ဥး္ေဆာင္ပုဒ္)
၂။Adjective phraseဟာ၊ nounေနာက္မွာ၊ ထားကာအထူးျပဳ။
Adverb phrase
Verb ကုိအထူးျပဳတဲ့ phrase မ်ဳိးကုိ Adverb phrase လုိ႔ေခၚပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ၀ါက်အစနဲ႔အဆုံးမွာထားေလ့ရွိပါတယ္။ verbနဲ႔ object
ၾကားမွာလဲထားၿပီးေရးတာရွိတတ္ပါတယ္။
ဥပမာ-
1.They live in Yangon.(သူတုိ႔ ရန္ကုန္မွာေနၾကတယ္)
In Yangonဆုိတဲ့ပုဒ္စုသည္ live ဆုိတဲ့ verbကုိအထူးျပဳေသာေၾကာင့္ Adveb phraseျဖစ္ပါတယ္။
2.He put the book on the table.(သူ စာအုပ္ကုိစားပဲြေပၚမွာထားခ့ဲတယ္)
On the tableသည္ put ဆုိတဲ့ၾကိယာကုိသာ အထူးျပဳပါတယ္။ the book
ကုိအထူးမျပဳပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္Adverb phraseျဖစ္ပါတယ္
မ်ားေသာအားျဖင့္verbရဲ့ေနာက္မွာ object ပါလာရင္ေတာ့ Adverbပုဒ္စုကုိ
စာေၾကာင္းရဲ့အစ ဒါမွမဟုတ္ အဆံုးမွာထားေရးရပါတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္္
၂။Verbရဲ့ေနာက္မွာ၊ objectပါက၊ ထားပါadvreb၊ ေရွ႔ေနာက္ဆက္။
Infinitive phrase( to +v 1)
V1လုိ႔အသံုးျပဳၾကတဲ့infinitive phraseၾကိယာေတြကုိေရွ့မွာtoထည့္ၿပီးအသံုး
ျပဳျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဖုိ႔ ရန္လုိ႔ဘာသာျပန္ရပါတယ္။
ဥပမာ
1.the book to read (ဖတ္ဖုိ႔စာအုပ္)
2.the letter to post(ပုိ႔ရန္စာ)
Infinitive phraseဟာ nounကုိအထူးျပဳလုိ႔ nounရဲ့ေနာက္မွာထားရတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္
Infinitive phrase၊ phraseမ်ားစြာ၊ nounေနာက္မွာ၊ ထားကာအထူးျပဳ၊
Noun phrase
Infinitive phrase မ်ားသည္ subjectေနရာမွာထား၍ သံုးလွ်င္noun phrase ျဖစ္သြားပါတယ္။
ဥပမာ-
1.To cry is easy,but not to sob.(အငိုလြယ္ေပမယ့္ အရွုိက္ခက္တယ္)
2.To be born is to die.(ေမြးတာေသဖုိ႔ပါပဲ)
အက်ဥ္းေဆာင္=subjectအျဖစ္မွာ၊ သံုးေသာခါ၊ သူဟာnounျဖစ္လာ။
Participle phrase
1.Present participle
2.Past participleလုိ႔၂မ်ဳိးရွိပါတယ္။
Present participle
Verbတစ္ခုကုိ ingေပါင္းလုိက္ရင္ ေနေသာလုိ႔ဘာသာျပန္ရပါတယ္။ အဲဒါကုိ
Present participleလုိ႔ေခၚပါတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္
Verb+ing၊ ေပါင္းလုိက္ၿပီ၊ ပရဲဇင့္ပါတီစီ။(present participle)
ဘာသာျပန္လွ်င္၊ ေသာဟုပင္၊ ဆံုးတြင္ေစရမည္။
ဥပမာ-
Dancing girl( ကေနေသာေကာင္မေလး)
Shaking actress(လွုပ္ခါေနေသာမင္းသမီး)
ဒီပံုစံေတြကparticipleတစ္လံုးတည္းျဖစ္လုိ႔ singleပဲရွိပါေသးတယ္။ phraseမျဖစ္ေသးပါဘူး။ singleေတြကnounေတြရဲ့ေရွ့မွာေနၿပီးအထူးျပဳပါတယ္။
Phraseျဖစ္သြားရင္ေတာ့မ်ားေသာအားျဖင့္ nounရဲ့ေနာက္မွာေနၿပီး အထူးျပဳပါတယ္။
ဥပမာ-
1.Who is the girl dancing on the stage?
စင့္ျမင့္ေပၚမွာ ကေနတဲ့ေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲ။
Dancing on the satgeသည္ ေရွ့ကgirlကုိအထူူးျပဳေသာေၾကာင့္ present participle phraseျဖစ္သြားပါတယ္။nounရဲ့ေနာက္မွာေနၿပီးအထူးျပဳတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္
Single participle၊ ေရွ့ေနာက္မယ္၊ ထားကြယ္အထူးျပဳ။
Phraseျဖစ္လွ်င္၊ nounေနာက္တြင္၊ ထားလွ်င္အသံုးျပဳ။
ဒါ့ေၾကာင့္ modifiersနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးေတြကုိစုစည္းၿပီး ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ blog မွာတင္ထားပါတယ္။ ကၽြန္ုပ္မွတ္ထားသမွ်
ေလးေတြကုိမွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။ လုိအပ္တဲ့သူေတြအသံုးျပဳခ်င္တယ္ဆုိရင္ သံုးလုိ႔ရေအာင္လုိ႔ပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆုိရရင္ ကၽြန္ုပ္ရဲ့မွတ္စုေလးကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားခ်င္လုိ႔ပါပဲ။
PHRASE
(ေဆာင္ပုဒ္)=စကားတစ္လံုးထက္၊ ပုိလ်က္ပါလာ၊ Verbမပါ၊ ေခၚပါphraseဟုမွတ္။
ဒါဟာphraseရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္အဓိပၸယ္ပါပဲ။ ဒီထက္ပုိၿပီးမရွင္းေတာ့ပါဘူး။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္Phraseသည္ သုံးမ်ဳိးရွိပါတယ္။
1.prepositional Phrase(၀ိဘတ္မ်ားႏွင့္အထူးျပဳျခင္း)
2.Participle Phrase (V+ing.V+ed,enႏွင့္အထူးျပဳျခင္း)
3.Gerundial Phrase (V+ing ႏွင့္အထူးျပဳျခင္း)Prepositional Phrase
(a)Adjective phrase (nounကုိအထူးျပဳေသာphrase)
(b)Adverb phrase (verbကုိအထူးျပဳေသာphrase)
(c)Infinitive phrase (to+verb infinitive နဲ႔စတဲ့phrase)
(d)Noun phrase (noun အလုပ္ကုိလုပ္တဲ့ phrase)ဆုိၿပီး ၀ိဘတ္
ေတြပါတဲ့Prepositional Phrase ၄မ်ဳိးရွိပါတယ္။
Eg.(a)Adjective phrase
1.the pagoda in yangon=ရန္ကုန္မွာရွိေသာဘုရား
2.the book on the table=စားပဲြေပၚမွာရွိေသာစာအုပ္
3.the pagoda near the park=ပန္းျခံအနားမွာရွိေသာဘုရား။
ဒီ၀ါက်ေတြထဲမွာ in on near ၀ိဘတ္ေတြနဲ႔စတဲ့ပုဒ္စုေတြမ်ားသည္ ေရွ႔ကပုဒ္မ်ားကုိ အထူးျပဳေသာေၾကာင့္ Prepositional Adjective Phrase လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ၄င္းAdjective phraseသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ nounရဲ့ေနာက္မွာေနၿပီး nounကုိအထူးျပဳပါတယ္
(အက်ဥး္ေဆာင္ပုဒ္)
၂။Adjective phraseဟာ၊ nounေနာက္မွာ၊ ထားကာအထူးျပဳ။
Adverb phrase
Verb ကုိအထူးျပဳတဲ့ phrase မ်ဳိးကုိ Adverb phrase လုိ႔ေခၚပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ၀ါက်အစနဲ႔အဆုံးမွာထားေလ့ရွိပါတယ္။ verbနဲ႔ object
ၾကားမွာလဲထားၿပီးေရးတာရွိတတ္ပါတယ္။
ဥပမာ-
1.They live in Yangon.(သူတုိ႔ ရန္ကုန္မွာေနၾကတယ္)
In Yangonဆုိတဲ့ပုဒ္စုသည္ live ဆုိတဲ့ verbကုိအထူးျပဳေသာေၾကာင့္ Adveb phraseျဖစ္ပါတယ္။
2.He put the book on the table.(သူ စာအုပ္ကုိစားပဲြေပၚမွာထားခ့ဲတယ္)
On the tableသည္ put ဆုိတဲ့ၾကိယာကုိသာ အထူးျပဳပါတယ္။ the book
ကုိအထူးမျပဳပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္Adverb phraseျဖစ္ပါတယ္
မ်ားေသာအားျဖင့္verbရဲ့ေနာက္မွာ object ပါလာရင္ေတာ့ Adverbပုဒ္စုကုိ
စာေၾကာင္းရဲ့အစ ဒါမွမဟုတ္ အဆံုးမွာထားေရးရပါတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္္
၂။Verbရဲ့ေနာက္မွာ၊ objectပါက၊ ထားပါadvreb၊ ေရွ႔ေနာက္ဆက္။
Infinitive phrase( to +v 1)
V1လုိ႔အသံုးျပဳၾကတဲ့infinitive phraseၾကိယာေတြကုိေရွ့မွာtoထည့္ၿပီးအသံုး
ျပဳျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဖုိ႔ ရန္လုိ႔ဘာသာျပန္ရပါတယ္။
ဥပမာ
1.the book to read (ဖတ္ဖုိ႔စာအုပ္)
2.the letter to post(ပုိ႔ရန္စာ)
Infinitive phraseဟာ nounကုိအထူးျပဳလုိ႔ nounရဲ့ေနာက္မွာထားရတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္
Infinitive phrase၊ phraseမ်ားစြာ၊ nounေနာက္မွာ၊ ထားကာအထူးျပဳ၊
Noun phrase
Infinitive phrase မ်ားသည္ subjectေနရာမွာထား၍ သံုးလွ်င္noun phrase ျဖစ္သြားပါတယ္။
ဥပမာ-
1.To cry is easy,but not to sob.(အငိုလြယ္ေပမယ့္ အရွုိက္ခက္တယ္)
2.To be born is to die.(ေမြးတာေသဖုိ႔ပါပဲ)
အက်ဥ္းေဆာင္=subjectအျဖစ္မွာ၊ သံုးေသာခါ၊ သူဟာnounျဖစ္လာ။
Participle phrase
1.Present participle
2.Past participleလုိ႔၂မ်ဳိးရွိပါတယ္။
Present participle
Verbတစ္ခုကုိ ingေပါင္းလုိက္ရင္ ေနေသာလုိ႔ဘာသာျပန္ရပါတယ္။ အဲဒါကုိ
Present participleလုိ႔ေခၚပါတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္
Verb+ing၊ ေပါင္းလုိက္ၿပီ၊ ပရဲဇင့္ပါတီစီ။(present participle)
ဘာသာျပန္လွ်င္၊ ေသာဟုပင္၊ ဆံုးတြင္ေစရမည္။
ဥပမာ-
Dancing girl( ကေနေသာေကာင္မေလး)
Shaking actress(လွုပ္ခါေနေသာမင္းသမီး)
ဒီပံုစံေတြကparticipleတစ္လံုးတည္းျဖစ္လုိ႔ singleပဲရွိပါေသးတယ္။ phraseမျဖစ္ေသးပါဘူး။ singleေတြကnounေတြရဲ့ေရွ့မွာေနၿပီးအထူးျပဳပါတယ္။
Phraseျဖစ္သြားရင္ေတာ့မ်ားေသာအားျဖင့္ nounရဲ့ေနာက္မွာေနၿပီး အထူးျပဳပါတယ္။
ဥပမာ-
1.Who is the girl dancing on the stage?
စင့္ျမင့္ေပၚမွာ ကေနတဲ့ေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲ။
Dancing on the satgeသည္ ေရွ့ကgirlကုိအထူူးျပဳေသာေၾကာင့္ present participle phraseျဖစ္သြားပါတယ္။nounရဲ့ေနာက္မွာေနၿပီးအထူးျပဳတယ္။
အက်ဥ္းေဆာင္ပုဒ္
Single participle၊ ေရွ့ေနာက္မယ္၊ ထားကြယ္အထူးျပဳ။
Phraseျဖစ္လွ်င္၊ nounေနာက္တြင္၊ ထားလွ်င္အသံုးျပဳ။
